Την πρώτη εβδομάδα του '21 έκανε πρεμιέρα στην πλατφόρμα του Netflix η πρώτη αγγλόφωνη ταινία του Ούγγρου σκηνοθέτη Κορνέλ Μούντρουσκο, που έπειτα από τις γνωστότερες ρηξικέλευθες δημιουργίες του White God και Jupiter's Moon μας φέρνει αντιμέτωπους με το αυτοβιογραφικό του έργο Pieces of a Woman.
Βασισμένη στην καθ’ όλα έντονη φυσική ερμηνεία της Βανέσα Κίρμπι, ως ετοιμόγεννη Μάρθα που έχοντας επιλέξει τον φυσιολογικό τοκετό στο σπίτι με την βοήθεια της μαίας, αποδίδει στις οθόνες μας μια εξαιρετικά αληθοφανή σκηνή γέννας. Οι εναλλαγές στην διάθεση και το σώμα της πρωταγωνίστριας, η γλυκιά προσμονή του ζευγαριού που εναλλάσσεται με την αγωνία και τον αφόρητο πόνο, καθώς και η προσπάθεια του συζύγου της Σον (Σία Λεμπέφ) να σταθεί στο πλάι της και να την βοηθήσει με όποιον τρόπο μπορεί καταγράφονται από την κάμερα του Μπέντζαμιν Λεμπ με απόλυτη σταθερότητα και ροή σχεδόν σαν χορογραφία. Όπως κάθετι στη ζωή όμως, ο τοκετός αυτός συναντά αλλαγές τελευταίας στιγμής και δυσκολίες που οδηγούν σε μοιραίες επιπλοκές που αβοήθητος ο άνθρωπος, δεν έχει την δύναμη να ανατρέψει. Από αυτό το σημείο και έπειτα ο θεατής γίνεται μάρτυρας του πώς ένα τέτοιο γεγονός μπορεί να διαλύσει χαρακτήρες και σχέσεις. Οι δύο πρωταγωνιστές αντιμετωπίζουν την απώλεια με διαφορετικό τρόπο. Η Μάρθα μοιάζει να απομονώνει το εαυτό τις από τους γύρω της, ενώ ο Σον έχοντας παρελθόν με τον εθισμό του σε ουσίες ψάχνει αδιέξοδο σε εφήμερες στιγμές ανακούφισης. Το σκηνικό που έχει δημιουργήσει ο Μούντρουσκο γύρω τους, ένα ακατάστατο βρώμικο σπίτι με σαπισμένα φυτά να δεσπόζουν στο κάδρο φωνάζει με τον πιο ήπιο τρόπο παραίτηση και καταστροφή.
Σημαντικός παράγοντας στην εξέλιξη της ιστορίας αποτελεί η μητέρα της Μάρθα, Ελίζαμπεθ που την υποδύεται η υπερταλαντούχα Έλεν Μπέρστιν, δίνοντας μια ανατριχιαστική παράσταση με τον μονόλογο της, για το δικό της παρελθόν και τις θυσίες της δικής της μητέρας σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ταρακουνήσει την κόρη της ώστε να ξεπεράσει τον θρήνο και να διεκδικήσει πίσω την ζωή της μακριά από ότι της κάνει κακό. Η τρεμάμενη φωνή και τα υγρά μάτια της ηθοποιού δημιουργούν μια ακόμη έντονη σκηνή κάνοντας τον θεατή να ζαρώσει στη θέση του. Ο δρόμος της λύτρωσης για την Μάρθα θα έρθει από μια φωτογραφία, μια στιγμή, όσο κράτησε και η επαφή με την κόρη της. Θα γεφυρώσει το παρελθόν με το μέλλον. Θα απαλλάξει τον εαυτό της τους άλλους από της κατηγορίες και θα αποδεχτεί το τραγικό συμβάν.
Πρόκειται για μια αξιόλογη προσπάθεια του Ούγγρου σκηνοθέτη να μελετήσει την ρήξη και την ανοικοδόμηση που επέρχεται από μια τόσο πραγματική ιστορία. Οι συμβολισμοί της γέφυρας και των μήλων σώζουν το τέλος της ταινίας που μοιάζει παράταιρο. Μοιράζεται μαζί μας όμως την πιο ωμή αλήθεια. Μπορεί να αγαπάμε μαζί με τους άλλους αλλά καταλήγουμε να θρηνούμε μόνοι.
Δείτε το τρέιλερ εδώ:
