Σήμερα η μέρα είναι για τον Cliff Burton.
Για εκείνον που ακούμε το τραγούδι που του έγραψαν οι υπόλοιποι της μπάντας. Το τραγούδι εκείνου που σαν παιδί ορκίστηκε στη μνήμη του χαμένου του αδερφού να γίνει ο σπουδαιότερος μπασίστας στην ιστορία. Και το κατάφερε.

Ο Cliff ήταν ο τρίτος και μικρότερος γιος μιας οικογένειας από το Castro Valley της California. Ο πατέρας του, Ray, τον καλωσόρισε από μικρό στη μουσική, εγγράφοντας τον σε μαθήματα πιάνο, προετοιμάζοντας τον ασυνείδητα για τις μελωδικές μπασογραμμές που θα συνέθετε στο μέλλον.

Στο λύκειο ο έφηβος Cliff θα φτιάξει την πρώτη του μπάντα, τους EZ-Street, όπου και συνεργάζεται με τον Jim Martin, μελλοντικό κιθαρίστα των Faith No More. Στη συνέχεια, το 1981, συμμετείχε σε ένα δεύτερο συγκρότημα, τους Agents of Misfortune και ένα χρόνο αργότερα, το 1982, θα συμμετάσχει στους Trauma. Την ίδια χρονιά, θα δώσει αρκετές συναυλίες σε pubs και μικρές τοπικές σκηνές, μα η σημαντικότερη όλων θα γίνει το ίδιο έτος στο club Whisky A Go-Go.

Μέσα στο κοινό βρισκόντουσαν δύο 19χρονοι, ονόματι James Hetfield και Lars Ulrich.
Πεπρωμένο φυγείν αδύνατο.


Ο Cliff πείθεται από τον James και το Lars πως έπρεπε να είναι ο νέος μπασίστας της μπάντας τους. Και εκείνος έμελλε να είναι αυτός που έκανε διαφορετικά τα άλμπουμ των Metallica μπαίνοντας σαν μαινόμενος ταύρος στα τραγούδια, έτοιμος είτε να χαρίσει κάποιο πανέμορφο σόλο είτε ενισχύοντας την κιθάρα του James. Η ώριμη συνεισφορά του στη μπάντα τους βοήθησε να πιάσουν ανήκουστα επίπεδα παγκόσμιας επιτυχίας μόνοι τους. Χωρίς διαφήμιση, χωρίς το MTV.

Και κάπου εκεί όλα σταμάτησαν. Οι Mets ταξιδεύουν στην Σκανδιναβία στα πλαίσια του tour τους, και βλέποντας το λεωφορείο που θα τους μεταφέρει, αποφασίζουν να παίξουν στα χαρτιά το ποιος θα κάτσει στο κρεβάτι που βρίσκεται δίπλα στο παράθυρο. Ο Cliff (τραγικά) κερδίζει, με Άσο Μπαστούνι ή αλλιώς Ace Of Spades.


Και έτσι, εκείνο το βράδυ το λεωφορείο έχει αυτοκινητιστικό ατύχημα και ο Cliff αφήνει την τελευταία του πνοή σε ηλικία μόλις 24 ετών εξαιτίας της θέσης του σε εκείνο το παράθυρο. Ο Cliff φεύγει και παράλληλα αφήνει όλο τον κόσμο με την απορία του που θα μπορούσε να φτάσει το ταλέντο του αν δε σταματούσε ο χρόνος στην 27η Σεπτεμβρίου 1986 στο Dörarp της Σουηδίας.

Πάνω από τρεις δεκαετίες μετά κανείς δε μπορούσε να προβλέψει πως ο θάνατος του θα αιωρούνταν ακόμα στις συνειδήσεις των υπολοίπων μελών σφυρηλατώντας τους να γίνουν αυτοί που είναι σήμερα. Κανείς δεν μπορούσε να ξέρει πόσες ζωές επηρεάστηκαν εξ αιτίας του.

Ο Cliff Burton δεσπόζει ακόμα σαν βασικός άξονας των Metallica με ένα τρόπο που ούτε ο Jason Newsted ούτε ο Robert Trujillo θα καταφέρουν ποτέ.
Και δεν ευθύνεται το ταλέντο τους για αυτό.
Ο Cliff ήταν, είναι και θα είναι ο Cliff…

// When a man lies he murders some part of the world
These are the pale death
Which men miscall their lives
All this I cannot bear to witness any longer
Cannot the kingdom of salvation
Take me home //