Στο bio της σελίδας γράφουμε «Έχουμε άποψη» και δε θα μπορούσαμε να μην έχουμε κατασταλαγμένη εικόνα ως προς τις ταινίες Star Wars. Αυτό είναι το δικό μας top10, καθαρά υποκειμενικά με βασή τα λεφτά που κλαίμε ακόμα για το Attack of the Clones. Πάμε περιληπτικά:
#10 pick: Attack of the Clones
Ή αλλιώς το γαλαξιακό Δυο Ξένοι. Μια ταινία που μοιάζει σαν να ξεκίνησες να γράφεις κάποτε στο βίντεο μια καλή action ταινία και ήρθε η μάνα σου και πάτησε από πάνω μεξικανικό μελόδραμα. Το Anakin/Padme love storyline του χαρίζει δικαιωματικά την τελευταία θέση.
#9 pick: The Phantom Menace
Γιατί είναι καλύτερο από το AOTC? Γιατί δεν είναι σαπουνόπερα. Τίμια ειδικά εφέ, διασκεδαστική πέρα από τη υπερβολική ποσότητα Jar Jar και ενός χαζοχαρούμενου Anakin. Τη βαραίνουν λίγο οι θεατράλε διάλογοι και deep down πιστεύω πως περισσότερο απογοήτευσε λόγω των expectations που υπήρχαν εκείνη την εποχή παρά το ότι είναι actual κακή ταινία.
#8 pick: The Force Awakens
TFA σε στήριξα και συ με πρόδωσες. Έχτιζα το μύθο σου στο μυαλό μου και εσύ δεν πέρασες ποτέ τον πήχη. Φτηνά inside jokes και χαρακτήρες που θύμιζαν έντονα κόπιες του A New Hope συνέθεσαν τη βασική δημιουργία. Θα μπορούσε να αποτελεί την τέλεια στιγμή για τη δημιουργία μιας νέας τριλογίας αλλά ήταν όλα τόσο ασύνδετα που περισσότερο θυμίζει μια ανεξάρτητη παραγωγή για ανθρώπους που δεν έχουν δει ποτέ SW παρά μια ομαλή μετάβαση στο ήδη υπάρχον σύμπαν ταινιών.
#7 pick: Solo
Ειλικρινά το Solo: A Star Wars Story θύμιζε όλα όσα αγαπήσαμε στο SW. Διασκεδαστική καθ' όλη τη διάρκεια της, έδινε αυτή την εντύπωση που ψάχναμε στο TFA. Πως η ταινία δηλαδή φιτάρει άψογα στο Star Wars universe. Είχε τα θεματάκια της όπως για παράδειγμα το ότι ήταν αρκετά σκοτεινή, αλλά ειδικά για όσους είναι φαν της Αυτοκτατορίας η ιστορία της ζωής του Han σαν απλό γρανάζι στην αυτοκρατορική μηχανή είναι άψογη.
#6 pick: Revenge of the Sith
Η καλύτερη ταινία των prequels. Η καλύτερη lightsaber μάχη μεταξύ Obi-Wan και Anakin, καθηλωτική σε βαθμό που δεν ήθελες να τελειώσει η χορογραφία της μάχης. Οι χαρακτήρες ωστόσο χωλαίνουν, όχι τόσο στην ερμηνεία αλλά περισσότερο στο γράψιμο με αποκορύφωμα την Padme και την τόσο ξαφνική μετάβαση του Anakin στη σκοτεινή πλευρά η ότι ο Obi-Wan είναι τόσο αφελής να μη τσεκάρει αν όντως ο Anakin πεθαίνει. Γενικά αρκετά what the fuck dude moments στους ήρωες για να συμπεριληφθεί στο top5.
#5 pick: Rogue One
Το Rogue One έφερε αναζωογόνηση στο franchise. Χωρίς χαρακτήρες από τον πυρήνα του storyline κατάφερε να ξεχωρίσει για τη ρεαλιστικότητα της αυτοκρατορίας ως μια μιλιταριστική υπερδύναμη, χαρίζοντας μας μάλιστα μια από τις καλύτερες σκηνές του Darth Vader. Το κερασάκι στην τούρτα σε μια από τις πιο solid ταινίες Star Wars.
#4 pick: The Last Jedi
Το guilty pleasure της λίστας. Μπορεί εκ πρώτης όψεως να ήμουν πιο αλμυρός και από το αλάτι του πλανήτη Crait(sic) αλλά πρέπει να παραδεχτούμε πόσο καλή ταινία είναι. Τόσα όμορφα στιγμιότυπα όπως το κόψιμο στη μέση του Snoke ή η σύγκρουση του Finn με την Captain Phasma. Παρόλο που η σύγκρουση επαναστατών με την αυτοκρατορία είναι κάτι πολυφορεμένο η αφήγηση της πλοκής είναι τόσο ενδιαφέρουσα που το προσπερνάς. Επίσης η μάχη στον Crait είναι κυριολεκτικά ένα κινηματογραφικό έπος.
#3 pick: Return of the Jedi
Η ταινία στην οποία θα μπορούσε να λήξει το Skywalker saga. Τα είχε κυριολεκτικά όλα. Πράσινο lightsaber, το παλάτι του Jabba, Leia με μπικίνι, τον Boba, ολόκληρο τον πλανήτη Endor, τα speederbikes. Κυριολεκτικά όταν ψάχνεις διασκέδαση, μάχες, σκηνικάρες το το Return of the Jedi είναι στην κορυφή της λίστας.
#2 pick: Empire Strikes Back
Απίστευτα δύσκολο να κατατάξεις την ταινία του «I’m your father» στη δεύτερη θέση προτίμησης αλλά υπάρχει λόγος. Υπάρχει λόγος που η πιο ριζοσπαστική ταινία ολοκλήρου του franchise βγαίνει δεύτερη, που παραβλέπω την ευφυΐα της κινηματογράφισης, την σεναριακή ακρίβεια και την πρώτη γνωριμία με χαρακτήρες όπως ο Yoda, o Lando και ο Boba Fett. Και ο λόγος αυτός έχει όνομα και «ελπίδα».
#1 pick: A New Hope
Η πρώτη φορά για τα πάντα. Η πρώτη επαφή με τον Luke, τη Leia, τον Darth Vader, με όλο το σύμπαν γενικότερα. Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά που το είδα και μου φάνηκε τόσο ριζοσπαστικό για τα δεδομένα της δεκαετίας του 70 να έχει γυριστεί κάτι τέτοιο. Έβαλα τον εαυτό μου στη θέση όσων βρέθηκαν στην actual πρεμιέρα της ταινίας και εκτίμησα ακόμα περισσότερο το μεγαλείο της. Θυμάμαι το πρώτο μου βήμα προς την ανακάλυψη ενός αχανούς κινηματογραφικού σύμπαντος και την όρεξη μου να δω, να κατανοήσω και να μάθω τα πάντα για τους ήρωες. Ακόμα και σήμερα μου δημιουργεί ένα έντονο αίσθημα νοσταλγίας που δε γίνεται να βγει από την κορυφή μου.
Αναμονή πλέον για την τοποθέτηση του Rise of the Skywalker στη λίστα αυτή. May the Force be with you!
