Ή αλλιώς, γιατί το Once Upon a Time in Hollywood είναι η ταινία που πρέπει να δεις: Όλη η αλήθεια.

Πραγματικά ποτέ, όσα χρόνια βλέπω ταινίες δε κατάλαβα, πως γιατί και σε ποιο σημείο μπήκε ο Tarantino στο φάσμα του mainstream. Πότε υπέγραψε εκείνο το συμβόλαιο που γράφει πως όλες του οι ταινίες πρέπει να είναι αιματηρές και γεμάτες σπλατερ που να δικαιολογεί την σκληρή κριτική στα όρια της εμπάθειας που έχει δεχτεί. Ένα biopic film για έναν ηθοποιό των 50s και τον κασκαντέρ του δεν μπορεί να είναι τέτοιου περιεχομένου ταινία. Αυτό δε συνεπάγεται αυτόματα πως θα είναι βαρετή όμως.

Ρόλαρε μια χαρά, χτίζοντας τους χαρακτήρες της ολόσωστα στον ιδανικό βαθμό ώστε να επενδύσεις σε αυτούς και να σε απορροφήσουν στο πανί πατώντας πάνω σε ένα στόρι που νομίζεις φαινομενικά ότι δεν είναι κάτι παραπάνω από ότι δείχνει. Στα συν επιπλέον η καταπληκτική σκηνή με το break in των hippies στο σπίτι, όπου βγήκε αρκετό γέλιο.

Παρουσιάστηκε μια αναμενόμενα ακριβής και όμορφη εικόνα του Los Angeles της δεκαετίες του 60, με υψηλό detail level σε αυτοκίνητα, κτίρια, ρούχα, τοπία μέχρι και ραδιοφωνικές διαφημίσεις, μια εκ των οποίων κάνει voicing ο ίδιος ο σκηνοθέτης. Το μόνο που περίμενα από τον Ταραντίνο and he fully delivered ήταν το απαραίτητο nostalgic dive σε προηγούμενες δουλειές του. Και αυτό επετεύχθη με το cameo του Michael Madsen, το font του Pulp Fiction και τα opening credits από το Reservoir Dogs.

Οποίος δεν μπήκε στην αίθουσα για το κλασικό Instagram story με το “Written and Directed by Quentin Tarantino”, είδε μια ταινία που μέσω αρτιότατων εικόνων και ήχων περιγράφει την βαθιά μεταβολή της κουλτούρας της αμερικανικής κοινωνίας στα late 60s. Και αυτό έγινε δίνοντας έμφαση στα γεγονότα της ζωής των δυο πρωταγωνιστών, την οποία ζωή οριοθετεί σαν σημείο καμπής της ιστορίας. Συμπυκνώνει την προπαγάνδα ψευδαισθήσεων περί αμερικανικού ονείρου που τάιζε τους οπαδούς του ο Charles Manson σε ένα μονόλεπτο πλάνο ενός εσωτερικού αυτοκινήτου και προσωπική αγαπημένη στιγμή η φράση «more than a brother but not quite a wife» ως μια morally sounding ωδή στην αντρική φιλία. Μια ταινία που πρέπει να δουν όλοι αλλά δεν είναι για όλους.

Score: 9/10 ⭐️